Test: Marzocchi Bomber Z1

„Bomber rulez” – to hasło pamięta każdy, kto zapuścił się na grupę dyskusyjną pl.rec.rowery w latach 2000-2005. Pierwszy Marzocchi Bomber Z1 był tak rewolucyjnym widelcem, że w pewnych kręgach słowo „rulez” stało się wręcz synonimem włoskiej marki. Sam mam do niej duży sentyment, poparty doświadczeniami z modelami MX Comp, Super T, All Mountain, 888 i 55. „Piątki” były ostatnim tchnieniem marki przed stoczeniem się w otchłań luzów na ślizgach i wytartych goleni… Teraz jednak Marzocchi powróciło, jako marka należąca do Foxa. Czy amerykański Bomber dalej rulez?

Budowa i pierwsze wrażenia

Ustawienia

W moim Spectralu fabrycznie był zamontowany widelec o skoku 150 mm i tyle też ma wybrana przeze mnie „zetjedynka”. Czy tak ciężki i pancerny widelec ma sens w tak lekkim rowerze? Zasadniczo nie – lepiej pasowałby tu bazujący na Foxie 34 Marzocchi Bomber Z2. Miał on jednak premierę znacznie później – na Z1 jeżdżę już od roku.

Jego ustawienie było dziecinnie proste. Wysoka czułość pozwala na jazdę na nieco mniejszym sagu bez upośledzania kontroli i trakcji. Ja jednak lubię mięciutko, więc zostałem przy standardowym sagu 25% i otwartym tłumieniu kompresji.

Podoba mi się też zakres regulacji. Przy niecałych 70 kg dość często muszę jeździć na całkowicie otwartym tłumieniu powrotu, a w niektórych widelcach (ekhmYariekhm), jest ono dalej zbyt wolne. W Z1 swoje optymalne ustawienie znalazłem w okolicach środka skali.

Jedynym utrudnieniem jest zmiana objętości komory powietrznej wymagająca dokupienia płaskiej (bez fazy), cienkościennej nasadki 32 mm. Gniazdo na klucz do kasety stosowane przez Rock Shoxa jest zdecydowanie lepsze – nie rozumiem, dlaczego Fox tkwi przy ułomnym rozwiązaniu wymagającym specjalnego narzędzia…

Na szlaku

Wspomniałem już, że Bomber A.D. 2019/2020 jest widelcem czułym, i to już na (krótkim) etapie docierania. Po dotarciu trakcja jaką oferuje jest bajeczna. Może to podkowa w kształcie litery „M” wpływa na moją podświadomość, ale moim zdaniem Z1 jest odczuwalnie bardziej czuły od Foxa 36 Performance, z którym dzieli wszystkie wnętrzności. Jeżdżąc na 36 często pod koniec dnia bolały mnie ręce – przy mojej masie ten widelec jest aż nazbyt sztywny. Z1 teoretycznie jest jeszcze jeszcze sztywniejszy, a jednak po całym dniu (lub trzech) zupełnie tego nie czułem.

Po dawnym Marzocchi nie spodziewałbyś się jednak stabilnego podparcia na stromych zjazdach i odporności na nurkowanie, nawet przy otwartym tłumieniu kompresji. Nie jest to może poziom topowych modeli, ale jest bardzo dobrze – braki raczej odczują tylko osoby jeżdżące zdecydowanie szybciej ode mnie.

Mocną stroną Bombera jest też połykanie lądowań i dużych strzałów. I całe szczęście, bo w końcu Fox kieruje go do osób nie patrzących na masę i regulacje, ale jeżdżących ciężko i ostro. I te kryteria Z1 spełnia znakomicie. Jest jednocześnie czuły i zapewnia dobrą kontrolę, łącząc dwie cechy, które w budżetowych konstrukcjach często wzajemnie się wykluczają. Pod tym względem bije na głowę swojego klasowego rywala: Rock Shoxa Yari i jakością pracy zdecydowanie bliżej mu do Lyrika.

Do poprawienia

Po pierwsze, marzyłoby mi się, żeby Marzocchi bardziej się wyróżniało. Ostatecznie to jednak „tylko” przebrandowany Fox, co największym fanom włoskiej marki może nie wystarczyć.

Drugą wadą jest wspomniany już wcześniej górny korek komory powietrznej. Korzystanie z tokenów stało się już całkowicie normalnym elementem regulacji zawieszenia, więc nie powinno wymagać specjalistycznych narzędzi.

Na upartego można by się też przyczepić do pokrętła tłumienia kompresji bez kliknięć – płynna regulacja trochę utrudnia świadome eksperymenty z ustawieniami, łatwo ją też przypadkiem przestawić np. w transporcie. Wolałbym też, żeby regulacja wpływała tylko na wolną kompresję – chcąc ograniczyć zapadanie się przy hamowaniu, czy uzyskać twardszą pracę na gładkich trasach, trzeba się liczyć z mocniejszym tłumieniem szybkich ugięć.

Prowadzi nas to jednak do największego problemu, jakim jest cena – wcale nie tak niska, jak wskazywałoby określenie, że „to taki tańszy Fox 36” (4099 zł). Parę akapitów wyżej porównałem go pod względem pracy do Lyrika i niestety również cenowo jest to podobna półka. Innym groźnym (i tańszym) konkurentem jest Manitou Mattoc Pro, też grający na sentymentach i oferujący więcej regulacji, czy po prostu… Fox 36 w wersji Performance Elite na wyprzedaży.

Marzocchi Bomber Z1 – werdykt

Myślałem, że przesiadka z Cane Creeka może to być bolesnym downgradem – zarówno ze względu na zaawansowanie tłumika, jak i masę – a tymczasem Bomber został w Spectralu na stałe. Chyba trudno o lepszą rekomendację dla „budżetowego” Marzocchi? Może nie jest to amortyzator dla kogoś, kto uwielbia grzebać w ustawieniach, ale jest prosty, pancerny, pluszowo płynny, a na szlaku spełnia swoje zadanie. Czyli dokładnie tak, jak Bombery z czasów świetności włoskiej marki. 

Cena: 4099 zł (sprawdź na Allegro)
Masa: 2,2 kg
Strona producenta
Strona dystrybutora

Zobacz też powiązane wpisy:

• Test: Cane Creek HELM Air
• Test: Manitou Mattoc PRO 2 2017
• Regulacja zawieszenia – poradnik
• Jak dbać o amortyzator? Podstawowy serwis