Pojeżdżone: Specialized Enduro Expert 2020

Najmocniejszą stroną Specializeda zawsze była jakość wykonania i zgranie roweru jako kompletnego pakietu. Ale geometria i jakość pracy zawieszenia…? Niekoniecznie. Tę pierwszą kwestię zaczął już odważnie prostować Stumpjumper EVO, który przetarł szlak nowemu, progresywnemu Enduro 2020. Pozostało więc zawieszenie, które zostało drastycznie przebudowane na bazie zjazdowego Demo. Z jakim skutkiem?

Specialized Enduro Expert  2020 – co to za rower?

Na szlaku

Rower testowałem podczas prezentacji w czeskim bikeparku Kyčerka. To jeden z tych wyjazdów, gdzie firmy rowerowe zapraszają dealerów i dziennikarzy do drogiego spa w celu indoktrynacji i łagodnego przekupstwa, na co zawsze mówię stanowcze „jak najbardziej!”.

Na jazdę mieliśmy z Malwiną zaledwie parę godzin (ale za to z wyciągiem), czyli prawdopodobnie mniej, niż autorzy pierwszych wrażeń, które znajdziesz w internecie. Oszczędzę Ci szukania, oto ich główne wnioski o Enduro 2020:

1. Ma bardzo dobry balans przód-tył, dzięki czemu jest przyjemnie neutralny, jak na swój skok i geometrię.
2. Pluszowe zawieszenie i duże koła rewelacyjnie utrzymują prędkość.
3. Jak już się rozpędzisz, niski środek ciężkości i wysoka sztywność ułatwiają skręcanie.
4. Kąt rury podsiodłowej jest stromy, ale mógłby być bardziej.
5. To kawał roweru, który najlepiej czuje się na trudnych/stromych/szybkich trasach.

To wszystko prawda. Ale żeby nie było, że moje wrażenia ograniczają się do pięciu punktów skopiowanych od konkurencji, wydusiłem też z siebie pięć własnych przemyśleń (brawo ja):

1.

Nie bez powodu Specialized chwali się „anti-squatem wyższym o 40%”, bez podawania konkretnej wartości. Prawa jest taka, że baza dla tych +40% była niska i nowe Enduro w dalszym ciągu nie należy do rowerów wybitnie efektywnych przy pedałowaniu. Progres jest duży, ale mówiąc po ludzki: dalej buja. Na stojąco buja potężnie (co w rowerze enduro o skoku 170 mm zaskoczy nikogo), na siedząco buja delikatnie. Na dłuższych szutrowo-asfaltowych podjazdach warto włączyć średni tryb tłumienia kompresji, który bujanie uspokaja całkowicie. Choć wspomniane pro-media piszą, że nie buja, więc pewnie się nie znam.

2.

Szukasz roweru do jazdy po łatwych i średnich trasach, z dużym marginesem komfortu i bezpieczeństwa? Enduro 2020… nie jest rowerem dla Ciebie. Na niebieskich i czerwonych flowtrailach jazda jest kołkowata, z braku lepszego określenia. Zawieszenie w połączeniu z bardzo sztywną ramą i karbonowymi kołami słabo izoluje od tarek, składanie się w ciasne bandy wymaga techniki, a na muldach całość sprawia wrażenie, jakby nie wiedziała czy skakać, czy tłumić. Cały czas miałem wrażenie, że na takim chociażby Stumpjumperze jechałbym szybciej, a na pewno miałbym więcej frajdy.

3.

Enduro totalnie budzi się z letargu, kiedy tylko wpakujesz się w coś trudnego i stromego. Im trudniejsze i stromiejsze, tym lepiej. W bikeparku Kyčerka niestety brakuje takich tras, ale wystarczyło parę mocniej nachylonych, korzenistych zjazdów, czy poprzecinanych kamieniami progów na trasie DH, żeby ten rower nabrał sensu. Przy pokonywaniu przeszkód, na których normalnie rozglądałbyś się za chicken-linem, uśmiech od razu pojawia się na twarzy. Bo nawet nie chodzi o to, że Enduro przejeżdża po nich na wprost jak czołg, połykając wszystko co stanie mu na drodze. Wręcz przeciwnie – masz na nim ochotę bawić się terenem, wybijać z korzeni, przeskakiwać sekcje i wybierać bezsensowne linie.

4.

Sporo radości dają też wszelkie skoki, dropy i inne bikeparkowe ficzery – dawno nie jeździłem na rowerze, który tak bardzo zachęcałby do ich pokonywana. Duża w tym zasługa zawieszenia i kół, których specjalnością jest utrzymywanie prędkości – najazdy „robią się same”, a lądowania połyka 170 mm skoku. Na górnej rurze powinno być napisane „wszystko będzie dobrze – nakurwiaj!”.

5.

Jeśli miałbym kupić Enduro jako rower mini-DH do nie-racingowych zabaw w bikeparku, zastanowiłbym się nad mniejszym rozmiarem – miałem okazję zjechać kawałek na najkrótszym S2 (reach 437 mm) i zabawa była jeszcze lepsza, niż na teoretyczne właściwym dla mnie S3 (464 mm), zwłaszcza na wolniejszych trasach. Z drugiej strony, gdybym potrzebował uber-stabilnej zjazdówki, teoretycznie mógłbym wpasować się nawet na S4. Taką rozmiarówkę to ja szanuję.

6.

Wniosek bonusowy: Enduro Expert ma najtrudniejszy do sfotografowania kolor ever. A przy tym jeden z najfajniejszych! W słońcu wygląda jak karbon wrzucony do kieliszka czerwonego wina (oczywiście drogiego):

Specialized Enduro Expert 2020 – werdykt

Te 5+5 wniosków można podsumować następująco: Specialized Enduro 2020 to mini-DH ze skuteczną opcją podjeżdżania. A w polskich warunkach nawet niekoniecznie „mini”, bo ten rower potrzebuje prędkości i wymagających, stromych tras, żeby rozwinąć skrzydła. Ja jestem pewien, że w ciągu tego krótkiego „testu” nie udało mi się wykorzystać nawet połowy jego możliwości. Poczułem za to, jak bardzo Enduro ułatwia zbliżanie się do nich, zasypując dziury w umiejętnościach.

Na pierwszy rzut oka jest to wymarzona maszyna do enduro-racingu, startów w polskich zawodach DH, lub dla kogoś, kto często atakuje bikeparki (dobór określenia nieprzypadkowy), ale zamiast zjazdówki woli rower niewymagający wyciągu. Stanowi więc bardzo logiczny krok dla tego modelu, którego zakres zastosowań ostatnio mocno zaczął podgryzać Stumpjumper. Enduro stał się rowerem bardziej niszowym (również dzięki cenie…), ale w swojej niszy – znacznie lepszym.

Specialized Enduro Expert 2020

Cena: 30 999 zł
Dostępne rozmiary: S2/S3/S4/S5
Strona producenta

Zobacz też:

• Bikeporn: Specialized Turbo Levo Comp 2019
• Pojeżdżone: Specialized Turbo Kenevo Expert 2020
• Pojeżdżone: Öhlins RXF36 Trail + TTX Air
• Top 10 2019: Rowery enduro do 15000 zł