Dekada Enduro – 10. urodziny bloga!

„Dekada” – to brzmi dumnie. Ale mam dziś powody do dumy, bo stuknęło mi 10 lat prowadzenia bloga 1Enduro, co stanowi ponad 1/4 mojego życia. Co w tym czasie się udało, a co nie udało? I przede wszystkim: jak się zmieniło samo enduro?

Jak zmieniło się enduro w ciągu ostatnich 10 lat?

Pierwszym wpisem na blogu jest „E-word, czyli definicja enduro”. Ależ wiele się od tego czasu wydarzyło!

• mieliśmy prawdziwą rewolucję w geometrii – rowery zrobiły się dużo dłuższe, niższe, główki bardziej płaskie, a podsiodłówki strome. Stopniowe przesuwanie granic przez te 10 lat wydawało się mało znaczące, ale teraz, kiedy wszystko się ustabilizowało, widać że rowery enduro zmieniły się kolosalnie.
• sporo działo się też z rozmiarami kół – w 2015 większość osób jeździła jeszcze na 26″, ewentualnie nieśmiało przesiadając się na 27.5″ (choć wtedy bardziej popularna była nazwa 650b) i krzywo patrząc na ekstrawaganckie rowery 29″ z fikuśną (delikatnie mówiąc) geometrią. Dziś 27.5″ zostało oddelegowane ewentualnie do roli tylnego koła, o 26″ nikt już nie pamięta, a w międzyczasie zdążyły się jeszcze pojawić i umrzeć koła plusowe (głównie 27.5″ z oponami 2.8-3.0″). Swoje pięć minut miały też fatbike’i.
• dziś wydaje się to nieprawdopodobne, ale nowością ostatniej dekady są też gravele sztyce regulowane (a przynajmniej ich powszechność) i napędy bez przedniej przerzutki. 10 lat temu standardem było „poszerzanie” 10-rzędowych kaset 11-36T, wywalając jedną z koronek i dokładając talerz 42T (na tych dokładkach wybiła się firma OneUp Components, ale produkowało je też parę polskich rowerowych „startupów”).
• ale największą rewolucją ostatniej dekady jest… elektryfikacja. W 2015 segment e-MTB dopiero się kształtował, do wyboru było zaledwie kilka sensownych modeli na bulwiastym silniku Boscha (tym z malutką zębatką) i z bateriami typu „delfinek” na dolnej rurze. Sporo zmieniło się po premierze pierwszej generacji Specializeda Levo, która miała miejsce właśnie w 2015! Dziś górskie enduro-eksploracje w zasadzie stały się jednoznaczne z rowerem elektrycznym…
• …z kolei racingowe enduro, które w 2015 było nieodłącznym elementem definicji, zdążyło ewoluować od amatorskich imprez, które większość riderów traktowało jak wycieczkę z elementami luźnej rywalizacji i picia piwa, do dyscypliny Pucharu Świata UCI. Czy wyszło mu to na dobre? Sam sobie odpowiedz…

Był to więc czas szybkiego rozwoju i dużych zmian, które na 1Enduro zostały całkiem dobrze udokumentowane. A jednocześnie, czytając swoją definicję roweru enduro sprzed dekady, stwierdzam że… nic się nie zmieniło:

„Umówmy się: rower enduro to taki, na którym możesz jeździć cały dzień z kumplami po górach. W górę, w dół, w bok i jak tylko sobie wymyślisz.”

Po co w ogóle powstało 1Enduro?

Jak widzisz po powyższej liście, początki bloga były okresem wielu ciekawych zmian sprzętowych, które zawsze bardzo chętnie wdrażałem w swoich rowerach. Pomysł na pisanie o tym zaczął się na forach internetowych (info dla młodzieży: to taki Discord dla starych ludzi). Byłem stałym bywalcem forum Enduro Trophy i EMTB.pl, sporo też pisałem na DH-Zone i Bike Action (#pamiętamy). Czasem nawet zdarzyło mi się napisać coś wartościowego. Potem jednak te posty znikały w czeluściach jałowych dyskusji, a ostatecznie zniknęły całkowicie, wraz z każdą z wymienionych platform. Czułem więc potrzebę uporządkowania swojej wiedzy i doświadczenia, a do tego miałem już pierwsze doświadczenia z prowadzenia fanowskiej strony o rowerach marki Balfa (i nie, nie chodzi o fanpejdża na Facebooku).

Przy okazji chciałem, żeby blog scalał pączkujące środowisko enduro – szybki rozwój sprzyjał rozłamom i konfliktom (jak chociażby animozje między dwoma wspomnianymi forami). Stąd też wzięła się nazwa 1Enduro, czytane „One Enduro”, czyli „Jedno Enduro”.

Po trzecie, blog miał być sposobem na zaznaczenie swojej obecności w branży, tzn. przejście od randoma z forum do kogoś, kto faktycznie ma pojęcie o rowerach i może rozmawiać z producentami czy dystrybutorami. Ciekawostka: mając na uwadze ten cel, jako alternatywę dla bloga rozważałem… założenie własnej marki rowerów. Z perspektywy czasu cieszę się, że jednak postawiłem na pisanie o rowerach, a nie ich produkowanie/sprzedawanie.

Co się udało, a co nie?

Przede wszystkim udało się opublikować 483 artykuły, które zebrały ponad 25 tys. komentarzy na samym blogu (i co najmniej drugie tyle na Facebooku i Instagramie). I nieskromnie pisząc, były to publikacje o bezkompromisowej jakości, zarówno merytorycznej, jak i językowo-wizualnej, bo w mojej ocenie zawsze były one doszlifowane do granic możliwości.

Dzięki temu czuję, że 1Enduro niewiele brakuje do prawdziwego kompendium wiedzy o nowoczesnym MTB – chyba mało jest tematów, które nie zostały w żaden sposób poruszone (jeśli widzisz takie braki, napisz koniecznie w komentarzu). Choć ciągle nie udało mi się napisać jednego wielkiego poradnika, który spajałby to wszystko w całość.

Co jeszcze się nie udało? Cóż, na pewno nie dałem rady zrobić z bloga mojej jedynej pracy – po 10 latach wciąż nie zdecydowałem się rzucić etatu. I pewnie już to nie nastąpi, nawet kosztem częstotliwości publikacji i dającego się odczuć wypalenia (pieniądze w branży są moim zdaniem marne, a brak pełnego finansowego uzależnienia od sponsorów ma swoje zalety). Nie udało mi się też nauczyć nagrywania filmów, rozkręcić sprzedaży w blogowym sklepiku czy opublikować większej liczby przewodników po miejscówkach, o które prosicie w każdej ankiecie. Cóż, od czego jest mój ulubiony dzień tygodnia zwany „jutro”?

Tylko czy blogi czeka jakieś „jutro”?

A może każdy influencer A.D. 2025 skazany jest na kręcenie rolek na Instagrama i filmów na Youtube? Cóż, taki, który chce/musi z tego żyć – raczej tak. Na pewno filmy przeciągnęły na swoją stronę odbiorców szukających rozrywki i inspiracji, dobijając ostatecznie blogowe „pamiętniczki” (również te wartościowe, z relacjami z wyjazdów rowerowych).

Ale wierzę, że blogi eksperckie, które ludzie odwiedzają w poszukiwaniu konkretnych informacji, jak najbardziej mają przyszłość. Chociażby ze względu na lepsze indeksowanie przez wyszukiwarki, a tym samym możliwość łatwego znalezienie odpowiedniego artykułu, a następnie jego błyskawiczne przeskanowanie wzrokiem, co trudno jest zrobić z 20-minutowym filmem (choć tu pomoże pewnie A.I.*). Z mojego doświadczenia, dobrze napisany artykuł pozwala też na lepsze upakowanie treści – często te 20 minut jutubowej paplaniny dałoby się przekazać w pięciu rzetelnie napisanych zdaniach. Które w dodatku można łatwo poprawić lub zaktualizować po publikacji.

*A.I. paradoksalnie jest większym zagrożeniem dla blogów, bo w teorii powinna ona dostarczać zwięzłej informacji tekstowej, z pominięciem etapu wyszukiwania i wyboru źródeł. Ale cóż, sami spróbujcie… Nie bez powodu w poprzednim zdaniu pojawiło się słowo „eksperckie”. Podstawowe rowerowe porady sztuczna inteligencja ogarnia, ale w bardziej zaawansowanych kwestiach sporo jeszcze się musi nauczyć (np. od 1Enduro, które często pojawia się w źródłach pod odpowiedziami ChataGPT – jest więc nadzieja).

Co dalej z 1Enduro? Nowinki na 10. urodziny

Mocną stroną A.I. jest jednak to, że daje spersonalizowane odpowiedzi na nieoczywiste pytania. Stwierdziłem, że „ja też tak potrafię” i uruchomiłem konsultacje indywidualne, czyli usługę, dzięki której poza publikowaniem poradników o charakterze ogólnym, pomagam rozwiązywać bardzo konkretne rowerowe dylematy. Mam z tego sporo frajdy, a Wy w końcu możecie pogadać ze mną face to face (bez najmniejszego udziału sztucznej inteligencji – tylko prawdziwa, może lekko udawana!).

Konsultacje indywidualne

Niektóre z moich porad indywidualnych będę publikował na blogu jako „Listy do redakcji”, nazwane na wzór drukowanych czasopism (#teżpamiętamy). Ogólnie będą to formy krótsze i prostsze od „pełnych” artykułów, nastawione na jakiś bardzo konkretny problem, do którego być może będziesz mógł się odnieść. Na razie wrzuciłem pierwsze dwa – znajdziesz je na nowej stronie głównej.

Wprowadzenie tej nowej formy wpisu umożliwia mi odpalony właśnie nowy wygląd strony, za który serdecznie dziękuję Igorowi Chudemu, który pilnuje tego, co dzieje się „pod maską” 1Enduro od samego początku. Jak Wam się podoba (nowa strona, nie Igor ;))?

Podsumowanie

Na koniec bardzo chciałbym podziękować Wam, czytelnikom, bez których 1Enduro pewnie umarłoby po kilku wpisach (jak zdecydowana większość blogów). To Wasze wizyty, komentarze, maile i „czeście” na szlaku powodują, że po dekadzie blogowania wciąż czuję satysfakcję z każdego kliknięcia „Opublikuj”, a każdy nowy komentarz cieszy nie mniej, niż w marcu 2015.

Bo ostatecznie, jak sam widzisz, całe to enduro wcale się tak bardzo nie zmieniło.

Zobacz też:

• Trendy enduro/MTB 2025
• Podsumowanie 2024
• Spis treści – lista wszystkich artykułów z ostatnich 10 lat